Akçat’a kar üzerinde yürüyüş (1 Mart 2003)
Sabah saat 11 gibi arabayı Karamürsel’de bırakarak Akçat’a doğru yürümeye başladık. Güneşli bir gün olmasına rağmen karın etkisi ile hava oldukça soğuk. Akçat, Karamürsel’den 16 kilometre mesafede.
Biraz yürüdükten sonra kar başladı, bundan sonraki yolumuz kar üzerinden olacaktı. Başdeğirmen balık restoranını geçtikten sonra dere kenarında bir mola verdik. Su, kar içinden görülmeye değer bir manzara oluşturarak akıyordu. Dere içinde üzerinde birkaç ağacın bulunduğu bir adacık vardı. Su son derece soğuk akıyordu. Dere kenarında karların üzerinde kahve molası verdik.
Moladan sonra Akçat’a doğru yürüyüşe devam ettik. Akçat’a varmayı müteakip Akçat su dolum tesislerinde su içip Senaiye köyüne doğru yürümeye devam ettik. Akçat Senaiye arası 6 kilometre mesafe. Ancak vakit geçiyor ve bizim geri dönüşümüz yine geceye kalacağa benziyordu. 20 kilometre karda yürüyüş bizi epey yormuştu.
Akçat’tan sonra Gölcük çıkışındaki İhsaniye mevkiine kadar 045 istikametinde bir dağ zinciri var. İki dağ arasında aynı istikamette uzanan bir vadi içinde bir dere akıyor. Dere kenarından 30 kilometre yol üzerinde 3-‐4 adet köy var. Bu köyler sırasıyla Senaiye, Sofular, Lütfiye, Selimiye ve İhsaniye. Niyetimiz bu yolu takip ederek İhsaniye’ye varmak. Ancak bu soğuk havada 30 km daha yürümek bizi epey zorlayacağa benziyor. Hesabımıza göre bu şekilde gece 12 gibi evde olacağız.
Birkaç kilometre yürüdükten sonra tepelerde odun taşıyan bir traktöre bindik. 10 dakika 2-‐3 kilometre kadar traktörle yol aldıktan sonra traktörün durması üzerine yürümeye devam ettik. Senaiye köyünü geçtik, bir sonraki köy Sofular.
Sofular’da bir cenaze vardı. Biz de durup cenazeye bir fatiha okuduk. Bu fatihanın mükâfatı biraz çabuk geldi. Köye cenaze için bir minibüs getirmişler. Minibüse biz de bindik. Üstelik minibüs de bize birer ayran ve peynir ekmek de ikram ettiler. Lütfiye, Selimiye, İhsaniye üzerinden Gölcük’e vardık.
Eve vardığımızda bir de mangal yaktık ki, keyfimize diyecek yoktu. Bugün kar üzerinde 25 kilometre civarı çetin bir yürüyüş yapmanın yorgunluğu üzerine bu sıcak mangal bizi kendimize getirmişti.
