Bugün ilk defa İtalya’da bir grupla beraber yürüyüşe çıkıyorum. Ailecek yakından görüştüğümüz Maurizio ve Assunta Gorga’nın yukarılarına çıkacaklarmış, beni de davet ettiler. Elbette dedim. Sabah motorla onların evine gittim. Sonra onlar arabada ben motorumda Gorga’ya çıktık. Çocukları Saverio ile Nausica da bizimle beraber. Ancak beni şok eden biri daha arabada. Assunta’nın 80 yaşındaki annesi Giuseppina! Bu kadın inanılmaz, bu yaşta bu enerji. Kadıncağız çocuklar gibi şen. Çocukluğu bu dağlarda geçmiş. Hayatının son dönemlerinde tekrar o günlere dönüyor sanki. II.Dünya savaşı yıllarında 5-6 yaşlarındaymış. Bu dağlarda mağaralarda saklanmışlar. Bize bütün köy birlikte saklandıkları mağaraları gösterdi. 

Ormanlara girdik, dik yollardan tırmandık, dikenli çitlerin üzerinden atladık, kayalık yerlerden yürüdük, çalılık yerlerden geçtik, 16 km’den fazla yürüdük. Giuseppina en ufak bir yorgunluk emaresi göstermeden seke seke yürüdü. Tam dönüşe geçeceğiz, durun size şurayı da göstereyim diyor, çocukken hayvanları otlatmak için gelince kaldıkları barakayı gösteriyor. 

Tepelerde yürürken bir yer keşfettik. Associazione Rosa Canina yani “Kuşburnu derneği”. Çok cana yakın yaşlıca bir karı koca, Loredana ile Tiziano, bizi buyur etti. Burada yılın belli zamanlarında gruplar toplanıyormuş. Sahibi de Assunta ve annesinin bir yerden akrabası çıktı. Onlar derin sohbetlere daldılar, ben de bu güzel yerde tabiatın ilham ettiği düşüncelere.

Kuşburnu derneğinden ayrıldıktan sonra Capanna dè Francisco’ya vardık. Capanna taş, tahta, kamış, toprak gibi kolay bulunan malzemeden yapılmış, temelsiz, küçük, kulübecik, barınak demek. Bu da öyle. Yanlış anlamadıysam bunu Giuseppina’nın rahmetli kocası yapmış. Burada zaman zaman gelip kalırmış. 

Buradan yukarıya devam edip La Rava de Santa Maria denen bir lokasyona geldik. Buradan Sgurgola ve civarının panaromik görüntüsünü seyretmek mümkün. Unutulmayacak bir gündü.