2003 yılı Temmuz ayında, bir hafta süre ile bir Balkan gezisine çıkmaya karar verdik. Benim hedefim birkaç ülke gezmekti, ama pratikte bu kısa sürede ancak bu kadar oluyor. 

Bu gezi ayrıldığım eşimle yaptığımız son gezi oldu. Hayır gezide bir problem çıkmadı, geziden sonra birikmiş ve üstü örtülmeye çalışılmış sorunlar alevlendi ve bir yıl içinde aile birliğimiz sona erdi. 

Bir hafta içinde 2500 km’den fazla yol yaptık, ama çok öğretici bir gezi oldu. Bence her Türk vatandaşı, özellikle her asker bu ülkeye gelmeli ve bu insanları görmeli, tanımalı, geçmişle yüzleşmeli. Olan olmuş, savaşlar bitmiş, ülke elden çıkmış bir kere, artık buna hayıflanmaya gerek yok. Bu insanlar bize çok benziyor. Farklı bir dine mensuplar, evet, ancak karakter olarak bizden çok farklı değiller. 

İki ülke iyi ilişkiler geliştirmeli, politikacıların iç politika malzemesi yapmalarına prim vermemeli, birbirine dostane yaklaşmalı. Paylaşacak çok şeyimiz var. Atina’da Plaka’da oturup bir akşam yemeği yediğinizde, Kavala’da bir Rum lokantasında, lokanta sahibi ile sohbete daldığınızda, şu ana kadar güttüğünüz düşmanlıktan utanıyorsunuz.

Aşağıdaki haritada güzergahımız üzerinde uğradığımız, gördüğümüz yerler kutu içine alınmış durumda. Her kutuya o şehrin sayfasına linkler koydum. Sayfalarda, o şehir ile ilgili anılarımı ve düşüncelerimi, çok kısa da olsa yazmaya çalıştım.

Yunanistan çok güzel bir ülke. Hem tabiat olarak, hem de tarihi miras olarak görecek o kadar çok şey var ki. Biz sadece anakara ve Mora yarımadasından şöyle bir geçtik. Daha adalar var, koca bir Girit var, Rodos var. Oralarda kim bilir ne güzellikler vardır