Dağ köylerinden motorla İznik (18 Temmuz 2004)
Dün geceki filmden sonra sabah ancak 11’de kendimize gelebildik. Geç de olsa bahçede enfes bir kahvaltı ve kahvaltıyı takip eden nargile keyfinden sonra öğleden sonra dört gibi evden çıktık.
Daha önce gitmediğimiz bir yoldan, dağ köylerinden İznik’e gittik. Köye giderken geçtiğimiz yolun bazı noktalarından hem İznik gölü, hem de İzmit körfezi görülebiliyordu.
Köyde cami bahçesinde kısa bir mola verip çay içtik. Bahçede oturan iki dede ile sohbet ettik. Dedelerin yaşlarının doksanın üzerinde olduğunu öğrenince hepimiz şaşırdık. Çok sağlıklı ve dinç görünüyorlardı. Kendilerine sorduğumuzda, bize “oğlum insan bu kadar yüksekte yaşlanmıyor” diye cevap verdiler. Gerçekten son derece temiz bir dağ havası vardı köyde.
Gece de abimin evinde güzel bir mangal başı sohbeti yaptık. Abimin küçük kızı Ayşenur’un tavşanı bizi epey eğlendirdi.
