Canai, bu sefer yalnız değilim
19/6/2022
Çok enteresan bir şey oldu. Serkan’ın sanki bir kopyasına rastladım. Hiç kimse Serkan’ın yerini tutamaz, ancak Ömer bana o kadar çok Serkan’ı hatırlatıyor ki.
Ömer benim gibi eski bir denizci. Rejimin düşmanlığına dayanacak gücü kalmayınca terk etmiş vatanı. Bir tekne almışlar ve yelken açmışlar bilinmeyenlere doğru. Uzun ve fırtınalı deniz geçişlerinden sonra Lecce’de İtalyan sahil güvenliği bunları alıkoymuş, tekne de ellerinden alınmış. İtalya, Norveç, tekrar İtalya derken hayat onu bu ülkede ağırlamaya karar vermiş. Çok parlak birisi, sportmen, kahve hayranı, doğaya düşkün, maceraya hazır… Benden çok daha genç ve enerjik. Ben mi ona ayak uyduracağım yoksa o mu biraz yavaşlayacak, zaman gösterecek.
Ömer’le ilk maceramız Canai ve ötesi oldu. Arabayı Gorga’da bırakıp, önce Canai’a yürüdük. Oradan Lontro düzlüğüne, Morolo’ya bakan sırtlara devam ettik. Rifugio Piano del Lontro’da öğle yemeğimizi yedik. Geriye arabayı bıraktığımız yere yürüyüşle faaliyeti bitirdik. Toplamda 20.4 km yürüdük. Ömer’in yürüyüş temposu benden hızlı, ancak ikimiz de çok yorulduk. Dağlarda 20 km yürümek, inişler çıkışlar, tırmanışlar nedeniyle normal bir yürüyüşle kıyaslanmamalı. Epey zorlu bir yürüyüş oldu.
Hoşgeldin yeni Serkan’ım!
