Çok zorlu yürüyüşlerden biriydi. Montelanico’dan başladım yürümeye. Biraz yukarı çıkıp yoldan saptım. İstikamet Segni. Ancak dağlarda pusula takibi ile gidilmiyor elbette. Bir tepe bir vadi derken suyumu da kahvemi de bitirdim. Epey uzun ve zorlu bir yürüyüşten sonra Segni’nin tepelerinde bir hayvan çiftliğine vardım. Çiftlik varsa yol da vardır diye ortasından daldım hayvanların arasına. Bir iki kişi çalışıyordu, gariptir, birisi bile dönüp bakmadı. Sonunda vardım Segni’ye, buralarda çok nadir olmasına rağmen hayrat bir çeşme buldum. Suyu da pek soğuktu. Allah’ım dedim, kim bu çeşmeyi buraya yaptırıp suyu getirdiyse, şu suyun hürmetine merhamet et. Pek bir makbule geçti. Doğrusu yanmıştım susuzluktan. Aşağıda kaderine terk edilmiş bir parkta oturdum biraz. Sonra otobüs durağına yürüdüm. Kendi kendimi tebrik ederek bu faaliyetimi başarıyla bitirdim.